Халқымыздың бұрыннан келе жатқан тәрбиелік сөздерінің біразы мынандай:
Ант – бұлжымай орындалатын, міндетті түрде жүзеге асырылатын адамдардың бір-біріне берген серті. Жалпы игілік үшін екі жақ та берген антын орындамаған жағдайда «антұрған» деп, келісілген шартқа сай жазалануға пейіл болады. Екі жақ та «айтылған сөз – атылған оқ» қағидасымен сөзге тоқтаулары тиіс рәсім.
Лұқпан Әкім баласына жазған хатында: «Балам, ұстамды бол, өз еркіңе ерік берме, аз асқа қанағат қыл, елмен дөрекі қатынас жасама, әр ісіңді ойлап істе, мақтағанға мастанба, көп б
...
Читать дальше »