Ұл (ер) – шаңырақ иесі, ел, ру, әке кіндігінің жалғасы деп есептеледі. Ұл туғанда «ат ұстар» деп хабарлайды.

• Ұл туғанда – күн туар.
• Ұлға – отыз үйден тыю,

Қызға қырық үйден тыю.

Немере (ер / әйел) – ұлдың баласын «немере» дейді. Немере ата, әже үшін ыстық. Көбінесе олар тұңғыш немересін бауырына салып, «өз балам» деп өсіреді.

Немере қанша жақсы көргенмен өз баласындай болмайды, өз балаңның көрсететін қызметін жасай алмайды. Өйткені оның өз әке-шешесі бар. Ол алдымен төл міндетін өз әке-шешесі алдында атқаруға тиіс.

• Немере етіп жеп, сүйегін береді.

Шөбере (ер / әйел) – немеренің баласы. Қарт адамдар үшін бұл ұрпақтың орны мүлде басқа. Қазақта «Шөберенің қолынан су ішкен адам тозақ отына күймейді» деген сөз бар. Шөберенің баласы «шөпшек», шөпшектің баласы «немене» деп аталады.