12:45 Ең қысқа әңгіме |
#127 Дастархан жаюлы , қонақтар бөлмеде лық толы. Арқа-жарқа ,гүбір-гүбір әңгіме. Менің Мэрри деген бөлем де сол жерде отырды. Бір сөзінде "ЛГБТ парады ... ",- дей беріп еді , қарт Майкл: "Сендер мені ескіше ойлайтын адам дейтін шығарсыңдар. Алайда, ер адам тек әйелмен тұруы керек немесе екі әйелмен,"- деп күрсіне тұрып кетті.
#128 - Сен білесің бе адам қай сәтте бақытқа жетеді?-деді ол сөзін астарлап. Оған қызыққан мен: «Қашан?» - дедім лезде. - Адамның жаны жараланып барып ләззат пен бақытқа жетеді, оған дейін шын бақытқа ие тек қана біздің қиялымыз, -деді сөзін түгендей.
#129 Жек көру Қыс мезгілі. Таңғы сағат жеті. Көлігімді от алдырып, қызымды балабақшаға апармақ болып асығып жүрмін. Үш жасар Нұрбигүл: - Анашым, осы сен мені жек көресің бе? - Мен сені өте қатты жақсы көремін. Неге олай ойладың? - Себебі, Сен мені балабақшаға бәрінен бұрын апарып, жұрттың соңынан, балабақша жабыларда аласың...
#130 — Иттің баласы, қашан адам болады екенсің?
#131 - Алло, Айка, мен жұмыстан кеш шығамын, уайымдама. - Жақсы. - Үйде нан бар ма? Не ала келейін? - Бар, өзің кел ертерек. - Жарайды. Телефонды қойып, терең күрсінді де, артынша "бұл кім болды екен" деп Айка күлімдеп терезеге ұзақ қарады.
#132 “Қалай адам болуды үйретуші профессор ағайдың іліміне темекінің көк түтінін тыныс жолынан тоса алмағандығы төреші емес пе екен”, – деп швабрасына сүйене ойланған Айгүл профессордың “Жігерлі болуға жеті қадам” атты семинарын өткізетін залды тазалауын жалғастыра берді. баспаға әзірлеген Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) Ақсу қаласының №2 ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі Павлодар облысы Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі |
|
Всего комментариев: 0 | |