АСТЫ СЫНАП-МІНЕМЕ!

Бірде Ібіліс Алла тағаланың әділдігін сынамақ болып:

– Уа, Тәңірім, сен – әділетті шеберсің. Дүниеде бар заттың орнын белгіледің. Артық-кем етпедің. Әділдігіңде шек жоқ. Бірақ жерге қазық қағылғанда оның орнындағы топырақ қайда кетеді? – деп сұрайды. Хақ тағала:

– Кімде-кім біреудің үйінде мейман болып, берген асын жемей тыжырынып, астамсыса, соның аузына құйылады, – дейді.

– Мейман риза болса ше?

– Онда қонаққа оң қабақ танытпаған үй иесінің аузына құйылады.

– Үйдің иесі де, қонақ та риза болса ше?

– Онда қазықтың орнындағы топырақ сенің аузыңа құйылады, – депті Құдай. Ібіліс аузынан қағынып, жүгіре жөнеліпті.

Содан бастап адам алдына келген асты сынап-мінемейтін болыпты.