Қара өлең көкжиегі

ҒАШЫҚТЫҚ СҰЛУЛЫҚТЫ ТАЛҒАМАЙДЫ

712 >>

Өлең де жоқ, ән де жоқ салмағанға,

Армандамын ауылыңа бармағанға,

Жатсам ұйқым келмейді, тұрсам күлкім,

Ойнап-күліп мейірім қанбағанға.

 

713 >>

Өлең айтқым келмейді ерінгенде,

Бойым байсал тартады керілгенде,

Жерден алтын тапқандай қуанамын,

Қалқатайдың төбесі көрінгенде.

 

714 >>

Өлең десе таңдайым тақ етеді,

Ақ тайлақ үй артында бақ етеді,

Ішіне қараңғы үйдің кіріп барсам,

Маңдайы қалқатайдың жарқ етеді.  

 

715 >>

Өлеңімнің басы еді айда-сайда,

Жігітке бір өткен соң дәурен қайда,

Хат-хабарсыз, қалқатай, қайда кеттің,

Айрылмаймын дейтұғын сертің қайда.

баспаға әзірлеп, жиған-терген

Бегімхан  Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (14/10/2025)
Просмотров: 4 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: