Қара өлең көкжиегі

БЕС АҒАШТАН ЕР ҚОСТЫМ ҚИЫСТЫРЫП

611 >>

Алтын таудай жер бар ма жайлағанға,

Асау мініп, жас құлын байлағанға,

Сары майдай балқырсың ояу жатып,

Бұлбұл құстай сызылтып сайрағанда.

 

612 >>

Жоғарыдан келемін төмендетіп,

Құлан қара ат міндім шөмеңдетіп,

Құры қарап отырсаң не шығады,

Отырайық одан да өлеңдетіп.

 

613 >>

Бірің өрік болғанда, бірің алма,

Не көрмейді жалғанда тірі пенде,

Қартайсаңыз жас жетіп сәні кетер,

Жастық шақта жөн білсең күліп-ойна.  

 

614 >>

Шашырап жайылады ісек-тұсақ,

Турасам қойдың еті болады ұсақ,

Атасы атамыздың әнші дейді,

Болайық біз деөлеңші соларға ұқсап.

 

615 >>

Көк етігім қоншы тар кие алмаймын,

Әкем менен шешемді қия алмаймын,

Мен қайтейін ауылдан кетіп барам,

Бауырларым жас еді соны ойлаймын.

баспаға әзірлеген

Бегімхан  Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (24/02/2025)
Просмотров: 16 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: