Қара өлең көкжиегі

БЕС АҒАШТАН ЕР ҚОСТЫМ ҚИЫСТЫРЫП

531 >>

Ьолғанда айғыр жалды, ат кекілді,

Көргем жоқ өзім туып секілді,

Барады иісің жарып танауымды,

Қайнатқан қалампыр сап шай секілді.

 

532 >>

Дәм татайық бұйырса шай қайнаса,

Бойы қызар жүйріктің айғайласа,

Тіршіліктің барында ойна да күл,

Не болады ер жігіт қайғы ойласа.

 

533 >>

«А» дегенде дауысым шаңырқаған,

Естіген жан әнімді таңырқаған,

Ақындықпен өлеңді мен айтпаймын,

Көтеремін көңілді жабырқаған.  

 

534 >>

Сәмбіл бел, сандуғаштай сайрап тұрған,

Меруерт тас Самарқанда жайнап тұрған,

Жігіттер, топтан таңдапбір сұлу ал,

Тасындай диірменнің ойнап тұрған.

 

535 >>

Мекені біздің елдің қара терек,

Өлеңге он жасымнан болдым зерек,

Көпшілік құрметіне ән салайын,

Мұндайда босқа отырып неге керек.

баспаға әзірлеген

Бегімхан  Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (05/11/2024)
Просмотров: 6 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: