Қара өлең көкжиегі

БЕС АҒАШТАН ЕР ҚОСТЫМ ҚИЫСТЫРЫП

446 >>

Дәйім менің мінгенім алқара кер,

Жігіттер, екі-екіден ән сала бер,

Барында оралыңның ойна да күл,

Жұтады бәрімізді бұл қара жер.

 

447 >>

Дәйім менің мінгенім дөнен болса,

Жаз мініп, күз жіберген көбең болса,

Алдында көпшіліктің ән шырқаймын,

Шынымен іздегенің өлең болса.

 

448 >>

Көкорай көлге біткен көгілдірік,

Жарасар ақ боз атқа өмілдірік,

Қайысып қабырғасы тапқан анам,

Жылайды-ау көздің жасын төгілдіріп.

 

449 >>

Кидім қамзол қарадан қиылмаған,

Жылқым жатыр жапанда жиылмаған,

Қыздан сорлы бар ма екен бұл дүниеде,

Туған жерден топырақ бұйырмаған.

 

450 >>

Айтушы едік өлеңді жасымызда,

Жас қозының терісі басымызда,

Мұнда айтпаған өлеңді қайда айтамыз,

Сіздей тәтті құдағи қасымызда.

баспаға әзірлеген

Бегімхан  Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (29/04/2024)
Просмотров: 40 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: