Қара өлең көкжиегі

БЕС АҒАШТАН ЕР ҚОСТЫМ ҚИЫСТЫРЫП

371 >>

Жылқыда ұстатпайды теңбіл шұбар,

Мойнына теңбіл шұбар тақтым тұмар.

Өлең десе елеңдеп тоқтамаймын,

Әрқашан біздің ауыл әнге құмар.

 

372 >>

Жылқы сайға тоқтамас жел келгенде,

Жел шаңды аяқ тартады ел келгенде.

Әнге салып берейін бір-екі ауыз,

Өздеріңдей боздақтар кез клегенде.

 

373 >>

Жылқы бақтым сары жон белесіне,

Етектегі түседі ел есіме.

Сары белден шырқаған әнімді естіп,

Сүйген сәулем, қасыма келесің бе?

 

374 >>

Жылқыда ұстатпайды күңгір жирен,

Босаса малдан қолың өлең үйрен.

Пайдасы өлеңіңнің тойда тиер,

Басыңды есіктегі төрге сүйрер.

 

375 >>

Жылқымды жаңа келдім жиыстырып,

Бес ағаштан ер шаптым қиыстырып.

Тағдыр жазып, ей, құрбым, кез болыппыз,

Бермен отыр тізеңді тиістіріп.

баспаға әзірлеген

Бегімхан  Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (15/01/2024)
Просмотров: 45 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: