Қара өлең көкжиегі

ТАБИҒАТҚА БОЛАДЫ ҰНАҒАНЫ

306 >>

Баян таудың басында бір топ арқар,

Таудан аққан тас бұлақ суын сарқар,

Сен есіме түскенде, сүйген сәулем,

Қатып қалған іштегі шерім тарқар.

 

307 >>

Біздің елдің жайлауы кең болады,

Кең төсінде ойнаған ел болады,

Одан әрі өткен соң темір арқа,

Арғы жағы сахара шөл болады.

 

308 >>

Жалғыз біткен жапанға сен бір шынар,

Жас күніңнен, қалқатай, болдым құмар,

Ақ жүзіңді көруге армандамын,

Құмарланған көңілім қашан тынар.

 

309 >>

Жалғыз ағаш жапанда қу болады,

Жерге түссе миуасы ну болады,

Кешегіден көңілім бүгін төмен,

Азанғы ішкен қызыл шай у болады.

 

БЕС АҒАШТАН ЕР ҚОСТЫМ ҚИЫСТЫРЫП

310 >>

Өлең деген немене ой емес пе,

Көрсеткен қызды сұлу бойы емес пе.

Өлеңді мұнда айтпаған қайда айтамыз,

Қосылса бастарымыз той емес пе.

баспаға әзірлеген

Бегімхан  Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (17/10/2023)
Просмотров: 48 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: