Қара өлең көкжиегі

ТАБИҒАТҚА БОЛАДЫ ҰНАҒАНЫ

281 >>

Мен қайтейін Қаратау биігіңді,

Мерген болып атпадым киігіңді,

Жатсам-тұрсам есімнен бір кетпейсің,

Енді қайтып басамын күйігімді.

 

282 >>

Талға байлап күреңді мінген қандай,

Ойнап-күліп құрбымен жүрген қандай,

Осы жолы ауылыңа бармақ едім,

Бара алмадым ауылыңа жерің шалғай.

 

283 >>

Қойым семіз болсын деп тауға бақтым,

Таудың сәні келсін деп сырнайлаттым,

Тау басынан ертемен кездеспесек,

Жас жүректің обалын саған арттым.

 

284 >>

Мінгенім дәйім менің күрең дөнен,

Қашады төстен түлкі сүмеңдеген,

Ойымда үш ұйықтасам бар ма менің,

Айрылып қалқатайдан жүрем деген.

 

285 >>

Гүл бәйшешек оранған жерім еді,

Көптен бері көзіме көрінбеді,

Дәулеті мол ырысты несібені,

Қанша халқым өзінен теріп жеді.

баспаға әзірлеген

Бегімхан  Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (26/09/2023)
Просмотров: 47 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: