ТАБИҒАТҚА БОЛАДЫ ҰНАҒАНЫ 266 >> Жаз жайлаудың суында жайын семіз, Қайырады күйісін малың семіз, Тау самалы жаныңды жадыратып, Таң сәріде соғады салқын лебіз.
267 >> Дегенде, жыңғыл шоқпар, жыңғыл шоқпар, Жерлерге бетегелі жылқым тоқтар, Өлеңнің жақсысы бар, жаманы бар, Айтайын қандай өлең, сылқым сотқар.
268 >> Ұшады қыран бүркіт шыр айналып, Арықтан су ағады ылайланып, Ер жігіт сері-селтең құрғанменен, Қазығын таппай қоймас бір айналып.
269 >> Ұлы жұртты жағалай тал болады, Ер жігітсіз көңілің дал болады, Қасіретті қайғысы басқа түссе, Айдын көлге ақ үйрек зар болады.
270 >> Жырғылтыдай жер қайда қар алмаған, Жібек шашың желкілдеп таралмаған, Бағаласам бағаңа жан жетпейді, Бұл өлкеде сіздей жан жаралмаған. баспаға әзірлеген Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >> Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі Павлодар облысы Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі | |
| |
Просмотров: 55 | |
Всего комментариев: 0 | |