ТАБИҒАТҚА БОЛАДЫ ҰНАҒАНЫ

231>>

Боз үйден сен шығасың керіліп-ай,

Аяқты бір басуға ерініп-ай!

Аққудай көлден ұшқан көтеріліп,

Жігінен жанарымның сөгіліп-ай.

232 >>

Елімнің бір жайлауы Құрымбай саз,

Жайлаған алты ай жазда сары ала қаз,

Шолпандай таң алдында туып-батқан,

Қайтейін, о дриға-ай, ғұмырың аз.

233 >>

Қызығы бұл өмірдің жайлаудағы,

Жастықпен бұл көңілім қайда аумады,

Есіме сен түскенде сенер болсаң,

Ботадай мұңаямын байлаудағы.

234 >>

Алатаудың басында қайрақ жатыр,

Ауыл малын жайлауға айдап жатыр,

Күндіз-түні қасыңнан шықпас едім,

Қу тіршілік қолымды байлап жатыр.

235 >>

Біздің ауыл сұрасаң Белтұрғанда,

Ұзын ағаш солқылдар жел тұрғанда,

Күн мен айын басқаның неғылайын,

Тал шыбықтай бұралып сен тұрғанда.

баспаға әзірлеген             

Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі