Қара өлең көкжиегі

ТАБИҒАТҚА БОЛАДЫ ҰНАҒАНЫ

196>>

Айдап салдым жылқымды теріскейге,

Айдамаса мал шіркін өрістей ме?

Барында тіршіліктің ойна да күл,

Өлеңді өстіп айтса келіспей ме?

 

197 >>

Биік бол, биік болсаң Манашырдай,

Тату бол, тату болсаң жанашырдай.

Аяқты былқ-сылқ етіп баса алмайсың,

Бәйгеден жаңа келген қара сұрдай.

 

198 >>

Көшкенде жылқы айдаймын кер кекілмен,

Аймалап ауық-ауық жел бетімнен,

Шырқатып жол-жөнекей ән салғанда,

Шаттанып қыздың жаны тербетілген.

 

199 >>

Ендеше тау жайлаймын, тау жайлаймын,

Тайым жорға болсын деп шаужайлаймын,

Өлеңді ақындықпен мен айтпаймын,

Аз тамаша болсын деп айғайлаймын.

 

200 >>

Ендеше, ой балдырған, ой балдырған,

Ауылыңды ойпаң жерге кім қондырған,

Ау-ой, демесе артыңа қарамайсың,

Қарамастай көңіліңді кім қалдырған.

баспаға әзірлеген             

Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (06/03/2023)
Просмотров: 69 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: