Қара өлең көкжиегі

ТАБИҒАТҚА БОЛАДЫ ҰНАҒАНЫ

171 >>

Самалы Сарыарқаның желпиді оңнан,

Шайлайды жылқы сауыр, сиыр жоннан,

Майы шығып түгінен тарлау жесе,

Жарылар қой құйрықтан, түйе қомнан.

 

172 >>

Тау көрінер алыстан мұнарланып,

Ойнайды екі ғашық құмарланып,

Оң жағында шіркіннің жатар ма еді,

Ақ иықтай түлкі алған жұмарланып.

 

173 >>

Көріп пе ең сен қырғыздың Алатауын,

Басында бұлт аялап күнде жауын.

Алыста аңсап жүрген ағайынның,

Жөн болар біліп жүрген есен-сауын.

 

174 >>

Басың биік, Алатау, тақиядай,

Шалғыныңды ел басып жапырады-ай,

Оралыңның барында ойна да күл,

Өтіп дәурен барады қапияда-ай.

 

175 >>

Басың биік, Алатау, бауырың жазық,

Қағулы тұр басыңда алтын қазық,

Дабысыңды сыртыңнан естіп, біліп,

Қалқатайым, атыңа болдым ғашық.

баспаға әзірлеген             

Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (30/01/2023)
Просмотров: 86 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: