ДҮНИЕ – БІР ҚИСЫҚ ЖОЛ БҰРАҢДАҒАН

141 >>>

Тақияма таққаным тал-тал моншақ,

Кер биеге жарасар кер құлыншақ,

Өлгеннен соң қаларсың қу сүйек боп,

Дауысыңның барында қалшы-ау шырқап.

142 >>>

Жаманның жемтік түссе жөргегіне,

Жолдасының қарамас өлгеніне,

Жазатайым жақсыға ісің түссе,

Биік таудың шығарсың көрнегіне.

143 >>>

Қасқыр алар Қараойдың қасқалдағы,

Солқылдайды көпірдің басқан жағы,

Жайды білмес жаманға ісің түссе,

Әпер дейді жұлдызды аспандағы.

144 >>>

Бір тісім, екі тісім маржан тісім,

Сыртыңнан не демейді дұшпан кісің,

Сыртымнан десе десін дұшпан кісім,

Аллаға аян шығар қылған ісім.

145 >>>

Жел соқса ұзын ағаш ырғалады,

Біреуден біреу көріп үлгі алады,

Барында оралыңның күліп-ойна,

Опасыз сұм жалғаннан кім қалады.

баспаға әзірлеген             

Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі