Қара өлең көкжиегі

ДҮНИЕ – БІР ҚИСЫҚ ЖОЛ БҰРАҢДАҒАН

131 >>>

Сұлуды сұлу деме сүймеген соң,

Асылды асыл деме кимеген соң,

Жақсыларға не керек қошамет қып,

Шарапаты ешкімге тимеген соң.

 

132 >>>

Қара көк жылқы ішінде сетер екен,

Күлмеген, ойнамаған бекер екен,

Жастық шақ көк семсердің жүзіндей боп,

Аз күнде жалт-жұлт етіп өтеді екен.

 

133 >>>

Қара көк жылқы ішінде сылаң қаққан,

Өмілдірік, кежімін сәндеп жапқан,

Оралыңның барында күл де ойна,

Қызыл түлкі дүние бұлаң қаққан.

 

134 >>>

Ұлы баба алдымызда көрегеніміз,

Қиын жерден ой тапқан шешеніміз,

Қапас түннен құтылған қалың елдің,

Күн-күн сайын мерейі өседі жүз.

 

135 >>>

Ұлы баба алдымызда ақ жүрегіміз,

Тастан шыққан бұлақтай сөлдіредің,

Жалғанның жайма-шуақ заманында,

Алып бердің еліміздің бар тілегін.

баспаға әзірлеген             

Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ) >>

Ақсу қаласының Абай атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (05/12/2022)
Просмотров: 102 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: