Қара өлең көкжиегі

ДҮНИЕ – БІР ҚИСЫҚ ЖОЛ БҰРАҢДАҒАН

96 >>>

Біреу жүр өзін-өзі билей алмай,

Біреу жүр келген бақты игере алмай,

Он саусақ қарап тұрсаң бірдей емес,

Біреу жүр жалғыз басын сүйрей алмай.

 

97 >>>

Самарқанда өрт болса, ошта түтін,

Бұл дүниеде адам жоқ бауыры бүтін,

Бұл дүниеде жан болса бауыры бүтін,

Қағаздан қазан жасалар, гүлден отын.

 

98 >>>

Қасқыр алар Қараойдың қасқалдағы,

Солқылдайды көпірдің басқан жағы,

Жайды білмес жаманға ісің түссе,

Әпер дейді жұлдызды аспандағы.

 

99 >>>

Ар жағы Алматының шым келеді,

Жаныңнан жақсы болсаң кім кетеді,

Болғанда тағдыр түлкі, ажал бүркіт,

Бір күні қуып жетіп індетеді.

 

100 >>>

Жел соқса, ұзын ағаш ырғалады,

Біреуден біреу көріп үлгі алады,

Барында оралыңнынң күліп-ойна,

Опасыз сұм жалғаннан кім қалады.

баспаға әзірлеген             

Бегімхан Ибрагим (КЕРІМХАНҰЛЫ)

Ақсу қаласының Абай атындағы №2 ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар облысы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі

Категория: Мои статьи | Добавил: shakhibbeker (17/10/2022)
Просмотров: 93 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: