ҚЫРБАЙ

1. Қырғи қабақ, дүрдараз, араз;

2. Икемсіз, ебедейсіз.

Мысалдар:

1. Абай әңгiменi алғаш өзi ойлаған жаққа бұрды.
   – Сол менiң әкеммен қырбай боп қалған жерiңiздi өзiңiз ұғындыраңыз, Сүйiндiк аға!
   (М.Әуезов, Абай жолы: 1 том)
2. Екеуінің сүйегінде де жалқаулық, серілік бар еді; екеуі де шаруаға қырбай еді; әкесі Бекболат екеуін «Екі әуейі» деуші еді.
   (Ж.Аймауытов, Ақбілек)
3. Кейде зекет те төлемей қоятын. Осыдан барып Кенесары мен билер арасында қырбайлық күшейе түскен еді.
   (І.Есенберлин, Көшпенділер: Қаһар)
4. — Бәлки біле тұра істеген болар. Әйтпесе, еңбекке... Қырбай, жемқор, маскүнем, бұзықтар неге кездесе береді оған? Неге тізгін береді оларға?
   (Ғ.Мұстафин, Қарағанды)
5. Кейіннен бір өндірісте бірге істесе жүріп, өзінің ежелгі досы Қабенмен де қырбай боп, айтысқа түсті.
   (З.Қабдолов, Жалын)

Бегімхан КЕРІМХАНҰЛЫ

М.Әуезов атындағы ЖОББ мектептің қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі

Павлодар қаласы

Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі