ЖЫЛҚЫ АУРУЫН ЕМДЕУДІҢ ҚАЗАҚЫ ТӘСІЛДЕРІ

КЕСЕ БАСУ

Белгісі. Атпен кенет тұра шапқанда немесе қарғығанда, оқыс секірткенде жылқы табиғи қозғалысынан жаңылып артқы аяғымен алдыңғы аяғының өкшесін, шашасын немесе шідерлігін басып алады. Егер кесе басқан жылқы тағалы болса, өте ауыр зақымданады. Қатты зақымданған жағдайда – жерсоғары, өкшесі, тақыр бақайы немесе шідерлігі дереу ісінеді. Тіпті сіңіріне зақым келуі мүмкін. Кесе басылған аяққа қан ұйып, сіңірі жаншылып, аяғына сарысу ұялайды, ыстықтың табы білінеді.

Емдеу тәсілі. Езілген тұзға түйенің шудасын малып сорбақта немесе ермен ерітіндісін тартады. Екі тәулік өткен соң немесе ісігі қайтқан кезде суыр болмаса мәліннің майын тартады. Орауышты күн сайын жаңалап отырған жөн. Егер іріңдеп, көлкілдесе шабақтап іріңін шығару керек. Кесе басу көпке дейін жазыла қоймайды. Қашан толық жазылғанша ол жылқыны мінбеген дұрыс. Бәйге аты аяғын кесе басқан жағдайда сол жылы бәйгеге қосуға жарамайды.