ҚАЗАҚТЫҢ ӘДЕТ-ҒҰРЫП, ЖӨН-ЖОСЫҚТАРЫ

• Елшіні өлтірмейді. («Елшіге өлім жоқ» деге сода қалған).
• Тойға, қуанышқа барғандар құр қол бармайды. Той жасағандарға «тойхана», сый-сияпат, мүшелтойға сыйлық, үйлену тойына «немеурін», құдалыққа «киі» апарады.
• Көіп келген отбасына «ерулік» береді.
• Көшкен отбасы «айрылысар көже» береді.
• Келген кісілерге үй иесі өкпесін айтпайды.
• Қонаққа шақырғанда сол қонақтың өз баласына шақырту сыйлағандық емес.
• Алыс сапарға аттанғандар, емделушілер елдің сыйлы ақсақалдары мен аналарынан бата алады. Қарашаңырақтан, әулие-әнбие орындарынан дәм татады.
• Сәрсенбі сәтті күн. Қазақ игі ісерді, қызық-қуанышты осы күні бастайды.
• Сейсенбі сәтсіз күн. Сапарға шықпайды, іс бастамайды.
• Бейсенбі, жұма исламның қасиетті күні. Бұл күні әр адам әруақтарды еске алады, дұға б ... Читать дальше »

ҚАЗАҚТЫҢ ЕҢБЕК ДӘСТҮРЛЕРІ

Асар (салт). «Ауылға асар жасайтынын хабарлайды». Бір жанұяның қолынан келмейтін күрделі жұмыстарды ақару үшін бір ауылдың адамдары «асарға» шақырылады. Мысалы, үй көтергенде, егін салғанда, жиағанда, шөп шабуға, тағы сол сияқты көлемді, ауыр жұмыстарға шақырылады. Асарға шақырылғандар еңбегі үшін төлем ақы талап етпейді. Оның есесіне асарға шақырушы адам оларға арнаулы мал сойып, қымыз құйып, жақсы ас әзірлеп, тойғызады. Асар – қазақ еліің ұжымдық топта жұмыс істеуінің үлкен бір көрінісі деп қарауға болады. Мұндай жақсы сал-дәсүрлер ел ішінде әлі де бар.

Биебау (биебайлар, салт). «Бие байлаған ауылдар бірін-бірі бие байларға шақырысып той жасасып, мәре-сәре болысып қалатын» (Н.Қазыбеков). Қазақтың еңбек дәстүрінің салтанатты салының бірі осы «биебау». Қазір көпшілік мұны «бие байлар» деп атап жүр. Жалпы, тілге, ... Читать дальше »